he wie is die gast in de spiegel?

Dus daar sta ik, voor het eerst in 2010 een scheermes in m’n handen, ik kijk in de spiegel en verrek! Wie zie ik daar staan? Het is Martijn! Dus die leeftook nog. Maar waarom update die klootzak z’n blog dan niet?

Oh, wacht, dat ben ik.

Maar goed, terug in de tijd. Waar was ik? Oh ja!

Dus ik om veels te vroeg ‘s ochtends de bus in. Na het te voet inhalen van, om precies te zijn. Eerst naar mt eden, niet zo gek boeiend, zeker niet als de hele bus half-dood is, fastforward. Chauffeur was niet zo gek bekend in Auckland dusikons allen naar de snelweggeloodst. Eerste halte; administratie, zzz, doorspoelen. Tweede halte, warm water strand. Ja daar zouden we dus een half uurtje blijven. Dus ik als de enige helderdenkend individueel niet in de rij gaan staan voor de pashokjes maar het strand op, foto’s maken, prima. Op tijd terug in de bus. Bus vertrekt een uur later.

Dus gelijk een goede indruk van het type mensen. Niet date het kwade lui bleken te zijn maar… Tja.niet mijn type mensen laat ik maar zeggen. Type dat iedere avond een kratje bier wegzuipt in de wetenschap de volgende dag om 7 uur op te moeten staan en dan met een kater de middag ingaat en zo een hele ochtend aan activiteiten mist. En ja,er waren inderdaad toevallig best wat engelsen tussen.

Dus… Dat bleek al toen we in Hahei aankwamen. We konden natuurlijk gaan kayakken, heb ik gedaan. Was best lachen. Leuke lui die het organiseerden, prachtige omgeving en zelfs een gratis lunch. Veel mooie dingen gezien. Echter waren er maar 6 mensen van de zoveel dertig die gingen kayakken. Meerendeel bleef bij de accomodatie hangen ondanks de wandelingen die er gratis waren.

En natuurlijk, toen ik terugkwam had ik helemaal geen problemen met de groeps barbeque. Was heel goed te doen. Vlees hebben we met vier man bereid, salade werd in de keuken behandeld. Biertje er bij, prima te doen.

Mja toen de volgende ochtend keek ik om me heen en wist alwaar het heen zou gaan deze reis. Dat mocht de pret echter niet drukken en de dag daarop gingen we naar raglan, lokale surfsensatie, waar ik mijn briljante record van vier seconden staan ruim heb verbeterd. ‘s avonds groeps-pasta, waar ik niet bij het koken betrokken was omdat de surfles uitliep, maar gelukkig alsnog stiekem onder de afwas uit ben gekomen.

De dag daarna naar waitomo. En dat was me eigenlijk allemaal veels te duur dus ik heb het ‘caving’ maar overgeslagen. In plaats daarvan mooie, lange wandelingen gemaakt, veels te veel snelweg op de route terug gezien, konijnen geschoren, wachten bij het ‘caven’ en terug in de bus.

Toen naar een locale maori stam gegaan om iets leuks en traditioneels mee te maken. Een grote geldvespilling. Het eten was een standaard opschep maaltijd, terwijl je iets traditionelers verwacht. Een show uitgevoerd door een stel minderjarige vrijwilligers, van wie de jongens het leuk deden maar de meisjes het echt belabberd uitvoerden. Haka geleerd, wat eigenlijk het enige echte bijzondere was van die avond… Maar goed, er was tenminste niemand stomdronken die avond.

Vervolgens naar rotorua. Wezen raften en dat was echt geweldig. Net als kayakken gedaan door hele toffe mensen. We zijn met minimale training van een zeven meter hoge waterval afgevaard. Briljant. Was heel erg leuk.

Vervolgens in de stad afgezet. Toch maar mn eigen accomodatie geregeld, wat wel erg slim was omdat hetme toch al zon 5 dollar scheelde. Die avond een stel toffemensen ontmoet in het hostel en laten we zeggen dat het veels te laat geworden is. Deze mensen hadden met het aangeraden te gaan ‘lugen´. En geloof me dat is inderdaad echt een aanrader. Wat het is is een sort van go-karting, maar van een berg af zonder motor. Briljant.

Daarna wilde ik weer verder naar Taupo maar helaas valt deze belevenis samen te vatten onder; de administratie en organisatie van stray is kut en ik zat nog twee dagen in rotorua vast. Maar goed, met eenkamergenoot van me rondgehangen, stad rondgekeken, films afgekraakt, etc. Was niet eens zo heel erg achteraf gezien. En eindelijk weer nederlands kunnen praten, want het was een amsterdammer.

Toen dus naar taupo, laat qua schema maar goed. De mensen in deze bus waren beter te doen voorzover ik ze heb meegemaakt want ik heb ze maar twee uurtjes meegemaakt. OP VIJF NA DIE MEEGINGEN SKYDIVEN.

Jawel, want dat skydiven is briljant. Echt practhig. Je spring van weet ik niet hoe hoog uit een vliegtuig en je hebteen minuut lang vrije val. Werkelijk waar niks dat je tegenhoud. Zeker een aanrader!

Toen in taupo gebleven. Mountainbike gebruikleent, rond gecrossed, gruwelijke hekel aan stray voortgezet en dus maar op andere wijze voor kerst terug naar auckland. Want kerst wil je natuurlijk wel weer vieren met mensen die je kent. Dus dat gedaan. Uitgebreid gegeten in het hostel met de kerstmaaltijd. Vervolgens park in en wat rondliggen/voetballen, etc. Tja, kerst is hier toch anders.

Met nieuwjaar naar het huis van een vriend geweest en daar gebbq’t. O.a. Dus geen oliebollen. Nog wel verwoed gepoogt een frituurpan te vinden maar het was tevergeefs…

En op 1 jan richting te puke.

Want jawel,ik heb nu een baan. Vriend van me informeerde ons, alzijnde halfdronken, dat ze daar nog naar mensen zochten. Dus wij gelijk met zn allen het busje in, richting te puke, overnachten, sollicitatie, proberen terug te gaan naar Auckland ivm baggage, toch in tauranga vastgelopen ivm bussen. Daar naar accomodatie lopen zoeken, zon 3 uur lang. Gevonden. Sochtends vroeg op, terug naar Auckland. Baggage opgepikt, wat verhaast mensen gedag gezegt, terug de bus in, terug naar te puke, camping regelen, slapen, werken.

Want ja ik ben nu proffesioneel kiwi-orchids aan het uitdunnen. Ik blijk ook allergisch te zijn, hoera, maar met mondkapje en pillendoos achter de hand wil het toch allemaal een stuk beter lukken. Maak weken van 60 uur, maar goed, blijft geld. En relatief veel ook op deze manier.

En tot zover mijn verhaal. Eerste week zit er onderhand op. 3 te gaan. En daarna kan ik geen kiwi meer zien. Kiwis zijn hier overigens nog niet rijp en dus ontzettend hard. Zo hard, je zou er ruiten mee in kunnen gooien. Dus we hebben de proef op de som genomen en de resultaten zijn te bezichtigen onder de fotos.

Oke, niet echt, maar het zou leuk zijn geweest als! Kan hier helaas toch geen fotos uploaden…